لینک جلسه دفاع: http://vroom.ut.ac.ir/biology1

چکیده:

 

حراها اکوسیستم‌های مهمی هستند که خدمات اکولوژیکی گسترده‌ای ارائه می‌دهند. بخش زیادی از ارزش این اکوسیستم‌ها در قابلیت ذخیره‌ی کربن در زیست توده و خاک آن‌ها نهفته است. این اکوسیستم‌ها به علت قابلیت بالای ذخیره‌ی کربن می‌توانند در کاهش اثرات مخرب انتشار گازهای گلخانه‌ای نقش مهمی ایفا کنند. در سال‌های اخیر اکوسیستم‌های حرا به علت تخریب عمده و تغییرات کاربری، دچار آسیب شده‌اند. برای حفاظت و بررسی سلامت این اکوسیستم‌ها، لازم است که راجع به پویایی کربن خاک، زیست توده‌ی حرا و تنوع زیستی موجود در آن‌ها اطلاعات کافی و ریزمقیاس داشته باشیم. نظر به اینکه داده­های کافی از این پارامترها از اکوسیستم‌های اصلی حرای خلیج فارس و دریای عمان در دسترس نیست، در این پژوهش، با استفاده از روش‌های مدل­سازی و سنجش از راه دور، سعی شده است که مساحت پوشش حرا، زیست توده‌ی  روی سطح حراهای این مناطق، میزان کربن آلی ذخیره شده در خاک و نرخ ترسیب کربن در این اکوسیستم‌های کلیدی تخمین زده شود. همچنین ارتباط پارامترهای تخمین زده شده با شاخص‌های تنوع زیستی، مورد بررسی قرار گرفته­اند. مساحت کل پوشش گیاهی درختان حرا در این مناطق حدود ۱۳۲ کیلومتر مربع به دست آمده است. مقدار کل زیست توده‌ی بالای سطح ۸.۶ گیگاگرم تخمین زده شده است. نرخ ترسیب سالانه کربن، ۳.۱ مگاگرم بر هکتار در سال و میزان کل کربن آلی ذخیره شد در خاک زیستگاه‌ها ۱۷.۷ گیگاگرم تخمین زده شده است. همچنین مدل کمی-دسته‌ای برای تخمین حدود شاخص مارگالف توسط پارامترهای تخمین زده شده توسعه یافته است. علاوه بر این مشخص شد که در این اکوسیستم‌ها بین شاخصه­های زیست توده‌ی حرا و میزان کربن آلی خاک، و شاخص‌های تنوع گونه‌ای موجود در مناطق مورد مطالعه، ارتباط عکس وجود دارد. البته این تنها یکی از الگوهای مشاهده شده است و مطالعات بیشتری برای درک روابط پیچیده و مشخص کردن الگوهای دیگر در این اکوسیستمها لازم است.