آگهی دفاع از رساله دکتری
پردیس علـوم
دانشکده زیست شناسی


عنوان: بیان و خالص سازی بتاتروفین و بررسی اثرات آن بر روی مسیر پیام رسانی Wnt در رده سلولی HepG2  سرطان کبد

دانشجو :  نسترن منزوی
رشته :  زیست شناسی سلولی و مولکولی

اساتید راهنما : دکتر سید جلال زرگر - دکتر نعمت الله غیبی

زمان :   سه شنبه  1398/4/11  ساعت  11
مکان : دانشگاه تهران، پردیس علوم، دانشکده زیست شناسی، طبقه اول، کلاس 100

چکیده:
کارسینومای هپاتوسلولار اصلی ترین شکل سرطان کبد است که به ترتیب دومین و ششمین عامل مرگ سرطانی در مردان و زنان می باشد. تحقیقات وسیعی نشان می دهند که مسیر پیام رسانی Wnt/β-Catenin یکی از مهم ترین مسیر های پیام رسانی است که در این بدخیمی از تنظیم خارج می شود. بنابراین هر ترکیبی که تغییری در این مسیر ایجاد کند مهم تلقی می شود. بتاتروفین، پروتئین نوظهوری که با اسامی لیپاسین، ANGPTL8، RIFL، TD26، C19orf80 نیز شناخته می شود، در برخی بیماری ها از جمله این بدخیمی افزایش بیان داشته است. در این مطالعه به منظور بررسی نقش بتاتروفین، تأثیر آن بر روی میزان بیان دو ژن کلیدی مسیر پیام رسانی Wnt، WIF-1 و β-Catenin و همینطور زیستایی سلول ها در رده سلولی HepG2 ارزیابی شد. به این منظور بیان بتاتروفین نوترکیب در سیستم E.coli BL21 (DE3) و خالص سازی آن توسط کروماتوگرافی Ni-NTA از طریق SDS-PAGE بررسی شد. سلول های HepG2 با غلظت های متفاوت بتاتروفین (25، 50، 100، 150، 200 و 250 ng/ml) به مدت 24، 48 و 72 ساعت تیمار شدند. آزمون MTT به منظور ارزیابی اثر سمیت آن انجام شد و برای سنجش میزان آپوپتوز از فلوسایتومتری استفاده شد. بعلاوه بررسی میزان بیان ژن های WIF-1 و β-Catenin توسط RT-PCR صورت گرفت. نتایج نشان دادند که پروتئین نوترکیب بتاتروفین با غلظت حداکثری ng/ml 250 قادر به مهار رشد سلول های سرطانی تا 30% است و فاکتور زمان بر این روند بی تأثیر می باشد. از طرفی، بتاتروفین با غلظت حداکثری آزمایش شده، تأثیر ضدسرطانی خود را با افزایش بیان ژن WIF-1 تا 6/1 برابر و کاهش بیان  β-Catenin تا 4/0 برابر نشان داد، که به نظر می رسد افزایش بیان آن در کارسینومای هپاتوسلولار، نقش محافظتی در برابر استرس ناشی از رشد و التهاب غیرقابل کنترل بافت سرطانی ایفاء می نماید.