طراحی و ساخت سنسور /بیوسنسور برپایه الکترودهای نرمال و چاپی اصلاح شده با آپتامر، پلیمرهای هادی و قالب ملکولی الکتروسنتزی و نانو ذرات طلا برای برخی داروها (ترامادول و متادون) و ملکول های زیستی (سیتوکروم سی) / دانشجو : عاطفه شفاعت - science- دانشکدگان علوم
آگهی دفاع از رساله دکتری
پردیس علوم
دانشکده شیمی
عنوان: طراحی و ساخت سنسور /بیوسنسور برپایه الکترودهای نرمال و چاپی اصلاح شده با آپتامر، پلیمرهای هادی و قالب ملکولی الکتروسنتزی و نانو ذرات طلا برای برخی داروها (ترامادول و متادون) و
ملکول های زیستی (سیتوکروم سی)
دانشجو : عاطفه شفاعت
رشته: الکتروشیمی
اساتید راهنما : دکتر فرنوش فریدبد، پروفسور محمدرضا گنجعلی
زمان: دوشنبه 1398/4/31 ساعت 14
مکان: اتاق سمینار
چکیده:
ویژگی های منحصر بفرد پلیمرهای هادی از جمله هدایت الکتریکی و پایداری بالا، زیست سازگاری و سادگی در سنتز و مشتق دار شدن منجر به کاربرد گسترده و چشمگیر این دسته از پلیمرها در سنسورها و بیوسنسورهای الکتروشیمیایی و جرمی شده است. با توجه به اهمیت روز افزون پلیمرهای هادی در این زمینه، در این رساله هدف آن است تا خواص ویژه این دسته از پلیمرها را با طراحی و ساخت انواع سنسورها و بیوسنسورهای پتانسیومتری، ولتامتری، ایمپدیمتری و جرمی جهت تعیین گونه های زیستی و دارویی مختلف مورد بررسی و مطالعه قرار دهیم. کاربرد پلیمرهای هادی در سنسورها و بیوسنسورها با اهداف مختلفی انجام می شود که با توجه به جهت گیری های این تحقیق، چهار هدف زیر مورد بررسی قرار می گیرند؛ (1) سنتز و بکارگیری پلیمرهای هادی به عنوان مبدل یون به الکترون در سنسورهای پتانسیومتری با هدف افزایش پایداری پتانسیل، حساسیت و طول عمر و همچنین کاهش حد تشخیص و زمان پاسخ سنسور در تعیین داروی ترامادول، (2) سنتز و بکارگیری نانوهیبریدهای پلیمرهای هادی در سنسورهای ولتامتری با هدف افزایش مساحت سطح و تکرارپذیری و بهبود خواص الکتروکاتالیتیکی جهت تعیین داروی متادون، (3) سنتز و بکارگیری پلیمرهای هادی در بیوسنسورهای ایمپدیمتری به عنوان بستری مناسب جهت تثبیت عناصر زیستی شناساگر با هدف افزایش حساسیت و پایداری بیوسنسور در تعیین نشانگر زیستی سیتوکروم سی، (4) سنتز و بکارگیری پلیمرهای هادی در سنسورهای الکتروشیمیایی و جرمی میکروبالانس بلور کوارتز جهت الکتروسنتز پلیمرهای قالب ملکولی به صورت مستقیم بر سطح الکترود با هدف کنترل ضخامت، مورفولوژی و رسانایی فیلم های پلیمری و افزایش حساسیت و گزینش پذیری سنسور در تعیین نشانگر زیستی کینورنین.