نکوداشت دکتر حسین گل‌گلاب پیشکسوت گیاه شناسی دانشگاه تهران در دانشکده زیست شناسی

مراسم افتتاح اتاق شورای دانشکدۀ زیست‌شناسی دانشکدگان علوم دانشگاه تهران و نامگذاری آن به نام تالار حسین گل‌گلاب روز دوشنبه هفدهم دی 1403 با حضور  معاونت برنامه‌ريزي و توسعه منابع دانشگاه تهران، ریاست، معاونان و روسای دانشکده های تابعه دانشکدگان علوم،  استادان پیشکسوت علوم زیستی، جمعی از استادان دانشکده زیست شناسی  و مهمانان ویژه برگزار شد.

دکتر علی مقاری معاون برنامه‌ريزي و توسعه منابع دانشگاه تهران با تاکید بر اهمیت پاسداشت بزرگان  و مفاخر دانشگاه، پایداری و ثبات دانشگاههای بزرگ کشور را مرهون بزرگان و نام آوران در آنها عنوان فرمود. ایشان در ادامه بر ضرورت جمع آوری و تدوین تاریخ مشاهیر دانشکده های دانشگاه تاکید نمود.

دکتر رضا عامری رئیس دانشکدگان علوم، پس از تقدیر از اقدامات دانشکده زیست شناسی در قدر شناسی از بزرگان علمی دانشگاه و اهتمام آن بویژه در جهت معرفی و باز شناسی شخصیت چند وجهی دکتر حسین گل گلاب، تحول آفرینی  و ارتقای کیفی و کمی دانشکده از جمله اصلاح وضعیت موزه جانور شناسی و اقدام اخیر در ایجاد و به سازی فضا های دانشکده را ارزنده تلقی نمود.

در ابتدای مراسم،  و پس از پخش نماهنگ سرود ای ایران که توسط دانشجویان دانشکده زیست شناسی تهیه و تدوین شده بود، دکتر مهران حبیبی رضایی، رئیس دانشکدۀ زیست‌شناسی پس از خوش آمدگوئی  به مهمانان مراسم به معرفی اجمالی دکتر حسین گل‌گلاب به عنوان نخستین نویسنده کتابهای درسی طبیعی در ایران، گیاه شناس و سراینده اثر ماندگار سرود "ای ایران"، پرداخت. وی الهام بخشی و ایجاد آرامش در هنرمند و تقویت روحیه خلاقیت و ارائه قابلیت عرضه هنری یافته های گیاه شناسی را از جمله اثرات متقابل گیاه شناسی و هنر عنوان کرد و تجلی بارز آنرا در شخصیت چند بعدی مرحوم گل گلاب از جمله ویژگی های ایشان دانست.

دکتر علی اصغر  معصومی پیشکسوت گیاه‌شناسی طی بیاناتی به تشریح ابعاد مختلف فعالیت‌های دکتر گل‌گلاب بوِیژه در زمینه‌های گیاه‌شناسی پرداخت  و نقش ایشان در ابداع و معرفی واژگان فارسی  و قابل فهم به جای معادل های خارجی از جمله پرچم، گلبرگ، کاسبرگ و بسیاری از اصطلاحات دیگر برای اولین بار در ایران و سایر کشور های منطقه را بی بدیل توصیف کرد. 

دیبا قاسمی به نمایندگی از طرف دانشکدگان هنرهای زیبا دانشگاه تهران با برشمردن سابقه موسیقیائی و همکاری دکتر گل‌گلاب با بزرگان موسیقی کشور بویژه علینقی وزیری،  روح‌الله خالقی و استاد غلامحسین بنان در ساخت سرود های ماندگار، به ابعاد هنری و بویژه موسیقی آن مرحوم را تشریح کرد. 

دکتر علی حائری روحانی استاد پیشکسوت دانشکده زیست شناسی، با بیان خاطراتی از  شرکت در جلسات واژه گزینی به ریاست دکتر گل گلاب در معیت مرحوم دکتر عباس شیبانی در سالهای پایانی دهه چهل و اوایل پنجاه، بر ویژگی جامع الاطراف بودن و تسلط علمی آن مرحوم تاکید نمودند.

در پایان مهمان ویژه مراسم خانم دکتر هما گل‌گلاب، دختر مرحوم دکتر گل‌گلاب با ذکر خاطراتی از آن مرحوم، به ذکر ویژگی‌های اخلاقی و علمی پدرشان پرداختند. در پایان از تابلو تالار حسین گل‌گلاب توسط خانم دکتر هما گل گلاب و دکتر علی مقاری پرده برداری شد.  

دکتر حسین گل‌گلاب در 27 مرداد 1276 خورشیدی در تهران چشم به جهان گشود و در اسفند 1363 دار فانی را وداع گفت. او سرایندۀ شعر معروف «ای ایران» است که با آهنگسازی روح‌الله خالقی و خوانندگی غلامحسین بنان اجرا شده است. ایشان نخستین نویسندۀ کتاب های درسی طبیعی در ایران بود و در سال 1307 خورشیدی برای نخستین بار آزمایشگاه‌ گیاهی ایران را به میکروسکوپ مجهز کرد. او گیاه‌شناسی فرهیخته بود که در سال 1314 به عضویت دورۀ اول فرهنگستان زبان فارسی ایران درآمد و واژه‌هایی چون گلبرگ، کاسبرگ، پرچم، تخمدان، گلسنگ، قارچ و جلبک از پیشنهادهای اوست. ایشان نواختن تار و سه تار را نزد آقا حسینقلی و درویش خان آموختند و مدتی در مدرسۀ موسیقی به تدریس پرداختند. او همچنین بیش از 50 نمایشنامه برای هنرستان هنرپیشگی ترجمه کرد. او از زمان تاسیس دانشگاه تهران تا بازنشستگی در سال 1345 خورشیدی به تدریس اشتغال داشت و در سال 1346 به عنوان اولین استاد ممتاز دانشگاه تهران، از خدمات علمی و فرهنگی او تقدیر شد.

​​​​​